Over Hildegard van Bingen
Hildegard van Bingen
Ze had een bijzondere kijk op ziekte en gezondheid. Haar 'speciale pathologie' is in de traditie van a capite ad calcem van hoofd tot voeten, met de nadruk op het volledige menszijn. Wat we nu beschrijven als holistische geneeswijzen. Voor haar is er de eenheid tussen lichaam, geest en ziel. Het centrale punt is het hart, de zetel van de ziel en daarrond het organisme of het huis. Gezondheid is voor haar een psychosomatische samenhang waarbij de warmte-energiehuishouding, stofwisseling, de verbindende elementen en de toevoerkanalen van het lichaam belangrijk zijn. Dit alles in relatie met de kosmos en het heelal.
Het hart is vervuld met levenskracht, bestuurt en regelt. De longen en daarbij de luchtwegen spelen een belangrijke rol bij het vervullen dan de levensopdracht. Lucht en ademen wordt gezien als het hogere van het leven op aarde. Alles begint met de eerste schreeuw, de eerste ademhaling en het eindigt uiteraard met het uitblazen van onze laatste levensadem. Lucht staat ook voor de verbondenheid van alles op aarde. Zonder het inademen van lucht kunnen we niet leven en we zijn altijd verplicht onze lucht met alles te delen. De longen funderen als bemiddelaar. Veel ademhalingstechnieken zijn gericht naar wat onderliggend aanwezig is. Hildegard stelde dat ademhaling rust en vertrouwen brengt. Regelmatig in het groen liggen en rustig ademen was voor haar een belangrijke activiteit naar gezondheid. Ademen creëert ruimte, ruimte voor jezelf en ruimte innemen. De luchtwegen worden samen met de huid gezien als een contactorgaan. Binnen de natuurgeneeskunde worden beiden dan ook samen behandeld.
De neus wordt samen met de reuk gezien als een eerste aandacht voor de ruimte om je heen. Ruiken speelt een belangrijke rol in onze samenleving. Dieren ruiken aan mekaar om gevaar of rust te ontdekken. Wij mensen doen dit in zekere mate ook. Je ruikt letterlijk of iemand je goed gezind is of niet (cf. werking feromonen). Bij een neusverkoudheid sluit je contact af met de buitenwereld. Dit gebeurt niet zomaar. Het betekent letterlijk dat je ruimte en tijd voor jezelf dient te nemen.
Keelpijn bemoeilijkt het slikken. Misschien eens nadenken wat je niet wilt doorslikken of de angst om iets te zeggen... Je kunt pas weer goed slikken en nieuwe indrukken opdoen als deze psychische doorgang vrijgemaakt wordt.
Hoesten en kuchen is aandacht vragen iets wat je wilt zeggen. De longen die verkrampt geraken en die het benauwd krijgen. Je levensruimte verkleint en het kan raadzaam zijn om ook even je levensruimte te verkleinen en tijd te nemen voor jezelf. En bronchitis staat letterlijk in het teken om extra ruimte te nemen voor jezelf. Overbezorgdheid door anderen kan nog extra verstikkend werken. Dit wil niet zeggen dat de omgeving iemand aan zijn lot moet overlaten maar wel aandacht hebben voor de ruimte van de persoon met bronchitis.
Ziekte en gezondheid zijn een gevolg van evenwicht of onevenwicht in alle systemen in het lichaam. Bij ziekten van de luchtwegen is er een nood aan ritmische balans tussen rust en beweging (in - en uitademen). Volgens Hildegard Ora et labora werken en rusten(mediteren) in evenwicht.